Sesli Sohbet
              

Sesli sohbet

                    

                          Sesli Sohbet

Sesli sohbet

                      

                          Sesli sohbet

Sesli sohbet

Sesli: Günlerce ne gördüm ne de kimseye sordum, 'Yarab! hele kalp ağrılarım durdu!' diyordum. His var mı bu alemde nekahat gibi tatlı Gönlüm bu sevincin heyecanıyla kanatlı .......... ..........

                       

SES DUVARI  Hep o tren sesleri, vapur düdükleri Başımın içinde hep o çıngırak Bir adam yürür geceleri alnımda Kocaman elleriyle davul çalarak Dört nala bir atın sağrısındayım ben Yüzümde nal izleri korkunç ve derin Cankurtaranlar geçiyor uzaktan Keskin çığlığı içimde sirenlerin Ya bu sesler ne? Hiç durmayan, çelik Bir bıçakla demirlerin pasını kazıyan kim Hangi kampana çalıyor böyle düzensiz Gök gürültüsü mü nedir işittiklerim SES  Çeneni avuçlarının içine alıp, duvara dalıp kalma! . Çeneni avuçlarının içine alma! . Kalk! Pencereye gel! Bak! Dışarda gece bir cenup denizi gibi güzel, çarpıyor pencerene dalgaları.. Gel! Dinle havaları: havalar seslerin yoludur, havalar seslerle doludur: toprağın, suyun, yıldızların ve bizim seslerimizle... Pencereye gel! Havaları dinle bir: Sesimiz yanındadır, Koku Ve Ses Hayatımız boyunca duyduğunuz bütün sesler arasında en az tanıdığımız, dahadoğrusu hiç tanımadığımız tek ses, kendi sesimizdir. Başka sesler bize birçok şeyi hatırlattığı halde kendi sesimiz bize hiçbir şey hatırlatmaz. Sesimiz, hafızamızda tek bir ışık bile yakmaz. Kendi sesimiz bize yabancıdır. Kendi kokumuzu da alamayız. Kokumuz da yabancıdır bize. Bu kadar yakın olup da sesine ve kokusuna yabancı olduğumuz tek insan kendimiziz. Belki de bu yüzden kendimizi tanımayız. Belki de bu yüzden bir başka insanın sesine ve kokusuna bu kadar çok ihtiyaç duyuyoruz. Belki de bu yüzden aşık oluyoruz. Belki de, bir başkasının sesini ve kokusunu kendi sesimizin ve kokumuzun yerine koymaya, bir başkasının sesini ve kokusunu bir parçamız gibi hissetmeye aşk diyoruz. Belki de, sevdiğimiz insanın sesine doğru akıp gitmemiz, aslında kendimize doğru yaptığımız bir yolculuk. Kendi sesimize ve kokumuza hafızamızda yer yok. Biz kendimize yabancıyız. O yüzden başkalarının sesiyle sevinip, başkalarının sesiyle acı duyuyoruz. Aşkı aramak, hep kendi sesimizi, kendi kokumuzu aramak belki. bizi dolaştıracak bir kılavuzu bulmaya çalışmak. Terkedildiğimizde duyduğumuz acı, bir parçamızı kaybetmekten. Terkettiğimizde ardımızda bıraktığımız keder, terkettiğimiz insanın sesini ve kokusunu kendimizle birlikte götürerek geride bıraktığımız boşluktan. Aşkı yaşarken bunu hiç bitmeyeceğini sanmamız, bize bağışlanan büyük yanılgı sonucu, aşık olduğumuz insanın sesini ve kokusunu kendi parçamız sanmamızdan. Sesler ve kokular olmasa geçmişimiz olmazdı. Sesler ve kokular olmasa aşklar olmazdı. Sesler ve kokular olmasa acılar ve sevinçler olmazdı. Aşk kendimizin sandığımız bir sesin ve kokunun aslında bize ait olmadığını, bir başkasının sesi ve kokusu olduğunu anladığımız zaman . Yanıldığımız sürece aşığız biz. Seslerini kokularını istediklerimizin, vücutlarını da isteyeceğiz. Seni seviyorum dediğimizde, sen benim sesim ve kokumsun demek isteyeceğiz. Kendi hafızamızda başkalarının sesleri ve kokularını kılavuz yapıp dolaşabileceğiz ancak. Kendi geçmişimize ancak başkalarıyla ulaşabileceğiz. Aşk tanrısı, dünyayı yanılın emriyle yaratacak. Hep yanılacağız. Hep yanılıp yanıldığımız için hep acı çekeceğiz. Ama sevinçlerimizi de bu yanılgıya borçlu olacağız. Anıldığımız sürece seveceğiz. Sonra yanıldığımızı anlayacağız. Ve gidip yeniden yanılacağız SES  Uyandım ki ses içinde kalmışım Yüzüm gözüm ağzım burnum ellerim Aralanan deniz kapısının sesi bu Silkelenen güneş tavuğunun sesi Diş rengindeki halatın gıcırdayan sesi Ağaç biçimindeki ses borusunun, Yarınki buğdayın, devinen kemiğin, Tarihsel bileğin, direncin sesi bu Oynaşan arabanın, kucaklaşan atların. Baktım güneşte soğumuş karanfil gibi mavi Bir yapı işçisinin kulağındaki kalem gibi güzel Ses: Ünledin Gelmedi kimseler Kalabalık olurum sandın Usanırsan beklemeyi Gizle bile kendini Meş'um sorulardan Kimselerin bilmediği Bilmediği güzergâhtan Gâh seni gâh onu Yanıltıp secdalardan Çınlasa da iyidir ses Sese değdiğinde Her kimse ünleyen Dön bir bakistersen Bak erikler çiçeğe Yangın yalaza Yolcu yollara tırmanıyor Dağ tırmanıyor buluta Sisli sesler Çizerek Ve dönüp bakmadan Yeryüzüne Yer gök arasında bir yerde Yazılır mı söylenir mi Aklınla tırnakladığın tarih Aklının çatısı uçuyor Yağmur başladığında Ama iyidir ses Yağmurun da olsa Fırtınanın da